Vakantie bijna voorbij

Mijn vakantie is bijna weer voorbij. Altijd lastig, weer omschakelen van volledige vrijheid naar een werkweek. Vooral voor mij, omdat ik een avondmens ben en tijdens mijn vakantie de dag altijd langzaam opschuif tot ik (te) laat opsta en (te) laat naar bed ga. Dat moet vanaf dinsdag (gelukkig morgen nog niet!) ineens weer teruggeschoven worden en dat valt niet mee! 's Avonds lijkt het me niet zo'n probleem: dan neem ik me gewoon voor om de volgende ochtend Heel Vroeg op te staan. Het probleem zit hem in die volgende ochtend: dan lijkt dat idee me helemaal niet meer zo geweldig...

Nou ja, ik heb morgen nog een hele dag, dus ik wil er nu verder niet over nadenken. Piekeren doe ik al genoeg als er iets te piekeren valt!

Uitgebreid gekookt

Vandaag had ik lekker veel tijd en heb ik weer eens uitgebreid gekookt. Niet alleen voor vandaag, maar voor de komende week. Ik vind koken echt heel leuk en ontspannend, maar na een werkdag heb ik er lang niet altijd zin in...

Vandaag heb ik mijn eigen versie van Shepherds' Pie gegeten en daarvan nog genoeg over voor woensdag. Ik heb ook vast paprika-tomatensoep voor morgen en donderdag gemaakt. Daar bak ik morgen nog maiskoekjes bij, omdat ik denk dat dat wel een goede combinatie is. Ik heb afgelopen woensdag op een terras verse paprikasoep op en bedacht me bij het maken van mijn boodschappenlijstje, dat ik dat zelf wel een keer wilde maken. Verder heb ik voor dinsdag en vrijdag vast de "saus" voor pasta met kip en groene groenten gemaakt. Daar hoef ik alleen maar pasta bij te koken. En tenslotte heb ik wortelmuffins met pecannoten gemaakt, voor bij de koffie tijdens mijn laatste vakantiedagen en ook om volgende week mee naar mijn werk te nemen. Ik heb ze geglazuurd met een glazuur van poedersuiker en sinaasappelsap: licht oranje en het smaakt echt naar sinaasappel! Alles bij elkaar ben ik ongeveer drie uur bezig geweest, maar de rest van de week hoef ik vrijwel niets meer te doen, dus het was de tijd wel waard.

Paprika-tomatensoep

• 3 paprika's en een ui grof snijden en fruiten in olie.
• na vijf minuten 1/2 liter groentebouillon van een tablet en een blik tomatenblokjes erbij.
• na een kwartier uit zetten en een beetje af laten koelen
• als het een beetje afgekoeld is, pureren in de keukenmachine of met een staafmixer.
• peper en paprikapoeder naar smaak erbij.
• serveren met kleingesneden zwarte olijven en een eetlepel crème fraiche

Shepherds' Pie

• ui, prei en champignons fruiten in olie.
• gehakt erbij en rulbakken.
• gehaktmengsel in ovenschaal doen en er kleingesneden worteltjes en doperwten bij doen.
• 1-persoonsblikje champignonssoep losroeren met flinke eetlepel mosterd.
• soep met mosterd over gehakt en groente gieten en alles goed mengen.
• aardappelpuree maken (uit pakje) en over de vulling heen verdelen.
• 20 minuten bakken in voorverwarmde oven op 200 graden.

(Als je hem niet direct bakt, kun je de ongebakken pie in de koelkast bewaren. De baktijd is dan ongeveer 45 minuten)

Pasta met kip en groene groenten

• pan water aan de kook brengen; sperziebonen erin en ongeveer 10 minuten koken; doperwten twee minuten later toevoegen.
• gedeeltelijk gekookte groente afgieten en onder de koude kraan af laten koelen.
• ui en champignons vijf minuten fruiten.
• flinke hoeveelheid Italiaanse kruiden uit eigen tuin (balkon) meebakken, bijvoorbeeld salie, tijm, rozemarijn, oregano, marjolein.
• na een paar minuten in blokjes gesneden courgette meebakken.
• afblussen met flinke scheut citroensap en door gekookte groente mengen.
• gerookte kip kleinsnijden en door groente mengen.
• af laten koelen en in de koelkast bewaren

Een paar dagen later:

• pasta koken, groente/kipmengsel opwarmen en door de pasta mengen.
• evt. scheutje olijfolie erover.

Zomaar een liedje

Soms hoor ik ineens een liedje op de radio dat indruk op me maakt. Vaak is het maar een enkele regel of een refrein en vaak heb ik geen idee hoe het hele liedje heet of wie het zingt. Een stukje tekst dat ik al vaker gehoord had is:

Feel the rain on your skin.
No one else can feel it for you,
Only you can let it in.
No one else, no one else
Can speak the words on your lips.

Het is mooi, omdat het beschrijft hoe ervaringen heel persoonlijk zijn: je kunt iets niet voor iemand anders ervaren en iemand anders kan dat ook niet voor jou. Het is ook mooi, omdat de ervaringen in de tekst zulke gewone dingen zijn: regen op je huid, woorden op je lippen. Ik ben zelf nooit zo enthousiast over regen, maar voelde pas wel heel bewust de zon op mijn huid. En ik hoorde in de afgelopen week ook vaak allerlei vogels zingen: iets waar je vanzelf blij van wordt.

Ik ben er nu achter dat het liedje van Natasha Bedingfield is en "Unwritten" heet. Mooie tekst!

Zingen

Sommige mensen hebben heel inspannende hobbies: ze lopen marathons, of ze fietsen etappes uit de Tour de France na. Ik doe dat allemaal niet: ik zing in een koor. Je zou denken dat dat niet inspannend is, maar dat is het wel! Als je gewoon voor jezelf wat zingt of neuriet, is dat gemakkelijk, maar als je in een koor probeert om alles echt goed te zingen, om de hoge noten er goed uit te laten komen, om de eerste noot van iedere inzet echt te laten klinken, om de lange noten aan te houden tot het eind, dan is dat een hele inspanning. Het vraagt concentratie, maar het is ook lichamelijk inspannend: je gebruikt je buikspieren heel erg bij het controleren van wat je zingt. Je kunt er echt spierpijn van krijgen!

Vanavond hadden we repetitie. Ik had het koud toen ik binnenkwam, maar tijdens het inzingen voelde ik al een druppel zweet over mijn rug lopen en voordat het pauze was had ik het al echt heet. Nu zit ik thuis nog een beetje bij te komen. Alles wat we vanavond gezongen hebben, klinkt in mijn hoofd nog na. Ik moet altijd erg uitkijken dat ik op de fiets naar huis niet hardop zit te zingen. Op zich zingt het lekker op de fiets, maar je maakt zo'n vreemde indruk op mensen die je tegenkomt...

Vakantie

Ik heb deze week, de week tussen Hemelvaart en Pinksteren, heerlijk vakantie. Ik zit nu op maandagmiddag dan ook thuis aan mijn weblog te prutsen en ben niet aan het werk. Sommige mensen willen iedere vakantie meteen zo ver mogelijk van huis, maar ik vind het heerlijk om gewoon thuis dingen te doen die ik leuk vind. Of dat nou lezen is, televisie kijken, koffie drinken op mijn balkon of (sinds kort) aan mijn weblog werken: ik mag zelf kiezen, en ik kan er zoveel tijd aan besteden als ik wil. Dat is pas vrijheid!

Ik heb net via Blogger in draft de hele opmaak van mijn weblog aangepast. Ik vind deze achtergrond erg vrolijk. Ook erg roze, maar daar houd ik eigenlijk wel van. En het is nu ook weer geen "shocking pink"!

Zondagochtendconcert

Vanochtend was het laatste zondagochtendconcert van dit seizoen in Theater de Veste. Het was een concert van de winnaar van het concours van de Young Pianist Foundation, Daniël van der Hoeven.

Op het programma stonden voor de pauze de Sonate in c klein van Mozart en de Sonate no. 2 op. 2 in fis klein van Brahms. Na de pauze eerst drie korte stukjes (Prelude en fuga in cis klein van Bach, Prelude 'La cathédrale engloutie' van Debussy en Prelude en fuga in G op. 87 no. 3 van Sjostakovitsj) en daarna Gaspard de la Nuit van Ravel.

Ik vond het stuk van Debussy (hoe kort ook) het beste van het hele concert, en Sjostakovitsj en Ravel ook erg de moeite waard. Het programma voor de pauze was knap gespeeld, zoals je van de winnaar van een concours kunt verwachten, maar maakte op mij weinig indruk. Ik had de indruk dat Daniël van der Hoeven zelf de stukken na de pauze liever speelde.

Ik vond het jammer dat hij tijdens het hele concert niets zei, zelfs niet om te vertellen wat hij als toegift ging spelen. Natuurlijk is niet iedere musicus ook een goede spreker, maar een korte toelichting of losse opmerking hier of daar maakt een concert voor het publiek (nog) leuker, omdat ze een band met de musicus voelen. Het klinkt misschien wat vaag, maar de sfeer in de zaal verandert echt als musici direct met het publiek communiceren, en dan niet alleen via de muziek. Misschien omdat het dan echt anders is dan naar een CD luisteren?

Fietsen

Ik ben vandaag op de fiets van Delft naar De Lier en terug gefietst. Dat stelt niet zoveel voor: vroeger fietste ik voor school iedere dag op en neer van De Lier naar Delft. Maar ik fiets nu niet meer zo veel, en het is net of de afstand dan steeds langer gaan lijken. Je krijgt het gevoel dat het een onmogelijke opgave is om dat hele eind te fietsen, en het lijkt een beter idee om maar met de bus te gaan. Stom, want het is iets meer dan een half uur fietsen, en met de bus kost het zeker zoveel tijd: tien minuten lopen naar de bushalte, een tijdje wachten bij de bushalte, 20 minuten in de bus en dan nog lopen vanaf de bushalte. Op de fiets ben je er dan ook, en dan ben je lekker uitgewaaid. Zoals wel vaker denk ik ook nu weer, dat ik beslist meer moet gaan fietsen, want het is heerlijk!

Mijn eigen weblog!!

Wie had dat ooit kunnen denken: ik heb een eigen weblog. Ik had echt nooit gedacht dat ik daar ooit aan zou beginnen, maar hier is het dan.

Waarom ben ik hier nu mee begonnen? Ik heb via mijn werk meegedaan met het 23 dingen programma, waarin je leert omgaan met Web 2.0-toepassingen. Eén van de eerste opdrachten is het opzetten van een weblog, dus dat heb ik gedaan. Vervolgens had ik steeds geen tijd om te experimenteren, zodat ik na een maand nog steeds precies één bericht op mijn weblog had staan. Niet echt een laaiend succes, dus. Tot ik een paar dagen vrij had en (eigenlijk in een opwelling) begon om thuis aan de opdrachten te werken en er stukjes over op mijn weblog te zetten. Twee weken later had ik 15 berichten op mijn weblog staan en was ik helemaal verslaafd. Ik raakte er gewoon niet meer over uitgepraat!

Mijn eerste weblog was speciaal bedoeld voor 23 dingen, Web 2.0 en voor mijn werk. Na een tijdje wilde ik ook over andere onderwerpen schrijven, over dingen die niets met werk, 23 dingen of Web 2.0 te maken hebben, dus vandaar dit tweede weblog, helemaal voor mij zelf. Ik ben nogal een lijstjes-mens, dus ik heb voor mezelf wel een lijstje gemaakt met mogelijke onderwerpen om over te schrijven, maar ik heb nog geen idee of het wat wordt. Ik ben benieuwd!