Lijnen

Ik ben al sinds mijn verjaardag (eigenlijk: de dag nà mijn verjaardag, want ik ben niet gek!) aan het lijnen. Bijna 10 weken. Het is iets vreemds om mee bezig te zijn, want je probeert minder of gewoon weinig te eten en bent als gevolg daarvan vrijwel de hele dag met eten bezig.

Als iemand op mijn werk koekjes meeneemt of taart voor bij de koffie, denk ik: "Dat mag niet! Niet nemen!!"

Als ik uitgenodigd word voor een feest (en daarvan heb ik nogal wat gehad in de afgelopen tijd) denk ik: "Als er maar niet teveel eten is of ik erin slaag om me in te houden."

De dag na een feest denk ik: "O nee, veel teveel gegeten, vandaag maar compenseren met een fruitdag."

En op gewone dagen denk ik de hele dag: "Als ik het volgende tussendoortje nou nog wat uitstel, kan ik mijn lunch ook uitstellen, en heb ik aan het eind van de middag geen honger." Of anders denk ik: "Gelukkig nog geen honger vanochtend, dus misschien kan ik een tussendoortje overslaan en minder eten dan ik zou mogen om wat 'extra' te doen."

En op de boodschappendagen tel ik de dingen die ik voor de hele week nodig heb echt per stuk af: 4 boterhammen (liggen nog in de vriezer, dus deze week geen brood), 3 appels, 2 kiwi's, 1 banaan, 150 gram kip (voor 2 maaltijden), enzovoort. Een heel aparte manier van boodschappen doen. En een enorme bezuiniging, want je doet makkelijk 2 weken met een halfje brood. Ik geef echt steeds minder aan eten uit...

Het resultaat is tot nu toe goed: ik ben in 8 1/2 week 9 1/2 kilo afgevallen, dus dat is zeker niet slecht. Mijn eerste streven is 10 kilo afvallen, en daar ben ik bijna. Zo'n mooi rond getal... Maar daarna wil ik nog wel wat verder. Ik weet nog niet precies hoe ver, maar zodra ik de 10 kilo bereikt heb, ga ik een volgend doel bepalen. Minder ver weg, want het zal best steeds langzamer gaan.

Het grootste probleem is trouwens niet het afvallen (dat vergt wat discipline, maar is wel te doen), maar het op gewicht blijven. Dat is lastig, want dat betekent dat ik in de gaten moet blijven houden wat en hoeveel ik eet, en als ik niet meer officieel aan het lijnen ben, heb ik de neiging om daar helemaal mee op te houden. Gewoon weer ouderwets gedachtenloos eten als ik er zin in heb. Maar dan kom ik weer net zo hard aan als ik afgevallen ben, en dat zou toch zonde zijn van deze weken inspanning en discipline. Kortom: daar moet ik nog wat op vinden...

Feesten en partijen

Ik heb al een hele tijd niets geschreven op mijn weblog, hoewel er van alles gebeurd is. Misschien juist wel omdat er van alles gebeurd is: ik heb het gewoon te druk gehad! Augustus viel nog wel mee, maar ik heb in september meer feesten gehad dan ik gewoonlijk in een jaar heb: twee bruiloften en een groot feest van mijn zusje en haar gezin. Zij waren met z'n vijven 100 jaar, en dat was beslist een feest waard! Het werd een groot feest met lekker eten, mooi weer en een speeltuin. Wat wil een mens nog meer?

De twee bruiloften waren zo verschillend als bruiloften maar kunnen zijn: de ene een verrassingsbruiloft in de eigen achtertuin waarbij veel gasten van tevoren niet wisten dat het om een bruiloft ging, de andere in een oud gemeentehuis en een villa en met alle gasten in hun nette kleren. Ondanks de verschillen waren het allebei leuke, feestelijke bruiloften met (verrassend genoeg) veel zon. Het weer was een verrassing, want in de dagen eromheen was het af en toe echt noodweer!

Verder had ik ook nog wat kleinere feestjes, zoals een heel gezellig etentje ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum van een collega. Alles bij elkaar voelde de maand druk en vol aan. Alle feestjes waren leuk, maar toch ben ik erg blij dat het dit weekend even rustig is... Ik heb dat af en toe nodig om weer op adem te komen. Om eerlijk te zijn zou ik nog een stil weekend nodig hebben om ook mijn achterstallige huishoudwerk weer bij te werken, want daar ben ik nog niet aan toegekomen. Ik heb pas nu, op zondagavond, het gevoel dat ik helemaal uitgerust ben en weer zin heb om dingen te gaan doen. Andere mensen ontspannen door hun sociale contacten, maar ik heb na een tijdje het gevoel dat ik niet meer aan ontspanning toekom: van werk naar feest naar werk naar feest... Ik houd dat niet zo lang vol. Met meer dan één sociale verplichting in een weekend is het nog erger: dan is de lol er voor mij eigenlijk al af en wordt het puur stress.

Maar laat ik het nu ook weer niet te dramatisch maken: ik heb het op alle feesten uitstekend naar mijn zin gehad. Ik heb mensen gesproken die ik niet zo vaak spreek, ik heb lekker gegeten en ik heb genoten van de feestelijke sfeer. En ik ben natuurlijk heel blij dat ik door al die mensen uitgenodigd word om hun feest mee te vieren!