Dagje Amsterdam

Gisteren ben ik samen met collega Ellen en een hele bus andere (oud)medewerkers van de TU Delft een dagje naar Amsterdam geweest. Het was georganiseerd door Prometheus en hoewel ik vaker in Amsterdam geweest ben, heb ik heel veel nieuws gezien en gehoord!

We begonnen met een rondleiding door het gebied rond het Museumplein en Vondelpark door een gids van Mee in Mokum. Echt heel leuk, want met zo'n gids erbij zie je altijd dingen die je anders nooit opgevallen waren. Onze gids had veel te vertellen: anecdotes, geschiedenis, eigen herinneringen. De wandeling was speciaal voor ons in elkaar gezet om aan te sluiten bij het volgende programma-onderdeel: een lunchconcert in het Concertgebouw. Het Nederlands Jeugd Strijkorkest o.l.v. Bas Wiegers speelde de Serenade voor strijkers in C van Tsjaikovski en het was erg de moeite waard. De strijkers waren tussen de 12 en 21 en ze speelden als professionals.

Na het concert was er nog een laatste programma-onderdeel: een rondleiding achter de schermen van het Concertgebouw. De openbare ruimtes zijn indrukwekkend maar vrij bekend: de namen van dirigenten rondom in de Grote Zaal, het grote orgel, de trappen naast het orgel waarlangs de dirigent en solisten opkomen (of eigenlijk: afdalen). Tijdens de rondleiding kwamen we in de Grote Zaal, maar ook in de kelder, tot in de kamer voor gastdirigenten en de opslagruimte voor vleugels, en op de zolder, waar we het hokje gezien hebben vanwaar rond 1930 een radiocommentator de uitgezonden concerten inleidde. We hebben op de lift gestaan waarmee een vleugel door een luik in het podium naar boven gebracht wordt en in de antichambre waar dirigenten en solisten voor het concert wachten tot ze geroepen worden. Ik weet nu dat die kelderverdieping pas heel nieuw is (uit de jaren 80 van de vorige eeuw) en dat voor die tijd alles, inclusief vleugels, met de hand op het podium gehesen moest worden. Lijkt me geen plezierige klus, vooral als je nagaat dat zo'n vleugel 130.000 euro kost. Niet iets wat je uit je handen wil laten schieten!

Na de rondleiding hadden we nog even vrij. Tegen die tijd waren we flauw van de honger, dus het was tijd voor de lunch. Daarna nog een paar souvenirs gekocht in de Museumshop op het Museumplein (omdat ze daar van die leuke magneten en schrijfblokjes hebben...) en het was tijd voor de terugreis. Alles bij elkaar een erg leuke en "andere" dag in Amsterdam!

Geschiedenis van de Breiclub

Ik had het in mijn vorige bericht over de Breiclub, en dat vraagt natuurlijk om uitleg! De Breiclub bestaat uit Ester, Petra, Philomena en mij. We kennen elkaar al jaren, van onze studie en (vooral) van het koor waar we in die tijd allevier lid van waren, maar we zijn pas een Breiclub geworden na een vakantie in Engeland. Ester heeft daar het patroon gekocht van een gebreide omslagdoek van Charlotte Brontë, en na de vakantie hebben we, om redenen die helaas niet meer te achterhalen zijn, besloten om die omslagdoek allevier te breien. Het was een ingewikkeld patroon, en we kwamen heel regelmatig bij elkaar om verder te werken aan de omslagdoek en om uitgebreid bij te kletsen. Sinds de gebreide omslagdoek, nu meer dan tien jaar geleden, zijn we echt goede vriendinnen gebleven. Niet dat we elkaar nu heel vaak zien (we wonen niet meer in dezelfde stad, en Ester zelfs niet meer in dezelfde provincie), maar als we elkaar zien, is het altijd gezellig. En de omslagdoeken? Die zijn allevier nog springlevend en in gebruik!

Breiclub-bijeenkomst met Mooi Weer Spelen toe

Afgelopen zaterdag ben ik naar een Breiclub-bijeenkomst bij Petra in Voorburg geweest. Het was lekker weer, dus ik ben gaan fietsen: heerlijk langs de Schie. Petra heeft zelfgemaakte pizza gemaakt, naar een recept dat ze van de BBC Good Food-website had gehaald: The Ultimate Pizza Margherita. Echt de lekkerste pizza die ik ooit gegeten heb! Als toetje ook weer een recept van dezelfde site: Rhubarb & Custard Cake. Licht en luchtig met rabarber... Heerlijk! Ik had zelf eigenlijk nog nooit Good Food recepten gebruikt, maar ben dat nu wel van plan! Na het eten ben ik langer gebleven dan gepland, vanwege de gezelligheid, maar ook door de eerste kennismaking met Edwin (die trouwens een goede eerste indruk gemaakt heeft--nu maar hopen dat dat wederzijds was...). Toen ik naar huis ging was het bijna donker, maar dat kwam goed uit, want toen ik in Delft aankwam, was daar op de Markt net een heel spectaculaire voorstelling van Grupo Puja! bezig, in het kader van de Mooi Weer Spelen. Acrobaten hoog in de lucht, echt prachtig om te zien! Meer foto's, ook van andere voorstellingen overdag, in deze diavoorstelling. Ik zeg het nu al jaren, maar volgend jaar ga ik beslist zelf naar de Mooi Weer Spelen toe, want het ziet er leuk en heel gezellig uit!

Spijbelen...

Ik ben aan het spijbelen. Ik had nu op koorrepetitie moeten zijn en ik zit aan mijn weblog te werken. Ik schaam me diep, maar het zat er vanavond even niet in.

Het was vandaag een erg leuke maar ook erg drukke dag. Eerst de hele ochtend bezig geweest met het project Nieuwe Website (1 uur projectoverleg, 2 uur brainstormsessie over het onderdeel voor externe klanten) en daarna de hele middag met 23 dingen. Onze laatste bijeenkomst ging over Instant Messaging, sociale netwerken, Twitter en mobiel internet. Ik weet niet of ik alles even nuttig vind, maar ik ben geen gemiddelde klant van onze bibliotheek (ik heb bijvoorbeeld geen mobiele telefoon, laat staan een smartphone, terwijl van onze klanten de meerderheid daarover beschikt), dus ik kan niet alleen op mijn eigen voorkeur afgaan.

Ik kwam in ieder geval uit de bijeenkomst met het gevoel dat mijn hoofd overliep. Zoveel om over te denken... Ik heb net eerst op mijn weblog een stuk geschreven over het Discover Anything-traject (zo heet 23 dingen binnen onze organisatie). Dat was nog wel lastig, want er zit ook een beetje kritiek op de organisatie van het traject in. Ik ben heel erg benieuwd of er een reactie op komt! Onze docent van vanmiddag vond dat we te weinig op onze weblogs schreven (voor de meeste deelnemers terecht, overigens), dus het minste wat hij kan doen, is op mijn bericht reageren. Ik ben ook benieuwd of er nog collega's reageren... Tot nu toe heb ik alleen af en toe mondelinge reacties gekregen. Ook leuk, maar het zou zo leuk zijn om (ook) op mijn weblog reacties te krijgen!

Hoe dan ook: nu zit ik aan mijn eigen (niet-werk-)weblog te werken. Mijn hoofd loopt nog steeds over. Ik zou het liefst meteen alles wat vanmiddag aan bod is gekomen tot in detail uit gaan proberen, maar ik wil het vanavond niet te laat maken, dus daar kan ik beter niet aan beginnen. Morgenochtend moet ik vroeg weg, want ik ga met Prometheus (personeelsvereniging TU Delft) een dagje naar Amsterdam. Stadswandeling, rondleiding achter de schermen van het Concertgebouw en een lunchconcert: het lijkt me heel leuk (alleen jammer dat het ernaar uitziet dat het morgen de hele dag giet...).

Rugpijn!

Ik wil niet zeuren (echt niet!!), maar ik heb nu al vijf dagen rugpijn en ik ben het zat! Het is geen vreselijke pijn, maar een constant zeurderig gevoel waar je na enige tijd erg moe van word. Ik ben vandaag erg uit mijn humeur en heb medelijden met mezelf. Ik ben echt heel erg zielig (en heb vanmiddag al een troost-brownie op).

Gelukkig was de rugpijn net ineens een tijdje weg, en hoewel het nu weer een beetje terug is, heeft dat me toch enige hoop gegeven dat het een keer echt over gaat... Ik moet morgen een halve dag werken (omdat ik maandag ook maar een halve dag gewerkt heb vanwege de rugpijn), en het zou voor mijn collega's erg prettig zijn als ik dan minder humeurig ben. Ik vraag het dus niet voor mezelf, hoor, maar mag het nu alsjeblieft over zijn?

Familie

Nu ik hier toch zit, meteen nog maar even wat ander nieuws. Afgelopen zondag ben ik voor de vijfde keer tante geworden. Ik heb er een nichtje bij, en ze heet Julia. Ze is geboren op de verjaardag van haar overgrootmoeder, dus ze is meteen volledig ingebed in familiegeschiedenis.

Het was zondag toch al een familiedag, want een van mijn neefjes, Jasper, deed zijn Eerste Communie. Hij heeft een paar keer gegeeuwd, heel eventjes met zijn ellebogen op het altaar geleund en een paar keer gekletst met zijn buurman, maar de rest van de tijd zat hij er heel serieus bij en alles wat hij moest doen (meelezen in het boekje, doopkaars aansteken, antwoord geven, te communie gaan) deed hij uitstekend.

Instructie informatievaardigheden

Wat vliegt de tijd! Toen ik vakantie had, was het makkelijk om met enige regelmaat een nieuw berichtje te schrijven, maar nu ik weer aan het werk ben, merk ik dat er zomaar anderhalve week voorbij gevlogen is zonder dat ik iets nieuws geschreven heb. Het zit kennelijk nog niet in mijn dagelijkste routine...

Ik heb nu even tijd om te schrijven, omdat ik zit te surveilleren bij een instructie. Er zijn zeven studenten ijverig bezig met onze nieuw ontwikkelde informatievaardigheden-instructie voor eerstejaarsstudenten in Blackboard, en ik hoef alleen maar vragen te beantwoorden en een beetje in de gaten te houden of ze serieus met de opdrachten bezig zijn. In het begin zijn er altijd wat vragen over hoe ze de instructie kunnen vinden in Blackboard en hoe lang het duurt, maar daarna gaan ze zelf aan de slag: alle opdrachten en teksten staan in Blackboard, dus ze kunnen overal zelf bij en er is nauwelijks ondersteuning nodig. Dat was ook een van de randvoorwaarden voor de instructie: weinig of geen instructeurs nodig. Het zou leuk zijn om met iedere student samen te werken aan de opdrachten, maar het gaat soms om groepen van een paar honderd studenten, en we hebben hier gewoon de mensen niet om die allemaal persoonlijke aandacht te geven. Ergens wel jammer, maar toch denk ik dat we met deze nieuwe instructie op de goede weg zijn. En vandaag levert het me blog-tijd op, dus dat is zomaar een extra voordeel!

Overigens wel grappig dat alle studenten vroegen hoe lang de instructie duurt, want dat stond in het mailtje dat ze ontvangen hebben. Er stond dat het van 13.00 tot 14.30 is en dat het twee lesuren duurt. Kennelijk is begrijpend lezen ook op universiteitsniveau nog erg lastig!