Sommige mensen hebben heel inspannende hobbies: ze lopen marathons, of ze fietsen etappes uit de Tour de France na. Ik doe dat allemaal niet: ik zing in een koor. Je zou denken dat dat niet inspannend is, maar dat is het wel! Als je gewoon voor jezelf wat zingt of neuriet, is dat gemakkelijk, maar als je in een koor probeert om alles echt goed te zingen, om de hoge noten er goed uit te laten komen, om de eerste noot van iedere inzet echt te laten klinken, om de lange noten aan te houden tot het eind, dan is dat een hele inspanning. Het vraagt concentratie, maar het is ook lichamelijk inspannend: je gebruikt je buikspieren heel erg bij het controleren van wat je zingt. Je kunt er echt spierpijn van krijgen!
Vanavond hadden we repetitie. Ik had het koud toen ik binnenkwam, maar tijdens het inzingen voelde ik al een druppel zweet over mijn rug lopen en voordat het pauze was had ik het al echt heet. Nu zit ik thuis nog een beetje bij te komen. Alles wat we vanavond gezongen hebben, klinkt in mijn hoofd nog na. Ik moet altijd erg uitkijken dat ik op de fiets naar huis niet hardop zit te zingen. Op zich zingt het lekker op de fiets, maar je maakt zo'n vreemde indruk op mensen die je tegenkomt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten